ALBULA

Mająca swe źródła w rejonie przełęczy Albula płynie długimi odcinkami przez wąwozy i wpływa przy Furstenaubruck do Hinterrhein. Niestety niemal cała woda jest wykorzystywana do napędu elektrowni. Także ulubiony przez kajakarzy odcinek pomiędzy Filisur i Tiefencastel cierpi obecnie na brak wody odprowadzanej uprzednio przez elektrownie w Filisur.
To że płyniecie jest w ogóle możliwe zawdzięczamy największemu prawemu dopływowi – Landwaser. Biorąc to wszystko pod uwagę ,najlepiej rozpocząć płyniecie za Filisur. Natomiast wiosną przy wystarczającej ilości wody jest możliwe płyniecie także odcinka powyżej Filisur. Rzeka oferuje na odcinku do Tiefencastel ciągle jeszcze szybką i silna wodę odpowiednia tylko dla dobrych kajakarzy. Górny bieg od Bellaluna do ujścia Landwasser przejezdny jest rzadko, tylko w okresie topnienia śniegu (maj), część środkowa do Tiefencastel można spływać nieco dużej bo do wczesnego lata ( czerwiec),natomiast Schinschlucht jest spływalny tylko w okresie topnienia śniegów i po opadach deszczu.

Wsiadanie przy moście z Bellaluna między Filisur i Biegun. Najpierw nieprzerwana jazda na trudnej WW przy wysokich spadkach ( 30%o),tylko z małymi wodami powrotnymi (III-IV). Za żwirownią trudności nieco maleją.

Mosty przy elektrowni Filisur. Wysiadać i obejrzeć jaz po lewej. Następnie umiarkowanie trudna WW (II-III).

Po prawej ujście Landwaser. Istnieje także możliwość wsiadania na tym strumieniu przy moście drogowym miedzy Filisur i Alvaneu-Bad.

Mosty poniżej Alvaneu-Bad. Dalsze korzystne miejsce wsiadania. Po około 900 m zaczynają się spadki i trudności znowu wzrastają.

Most w Surava. Kto dotąd tylko walczył z trudnościami rzeki ,teraz niech lepiej wysiądzie. Następny odcinek oferuje dobrym kajakarzom częściowo zablokowana i szybka wodę o sportowym charakterze z kilkoma silnymi walcami i czasem tylko z cofkami (WW IV). Przy wyższej wodzie trudności gwałtownie rosną.

Most przy górnych obrzeżach Tiefencastel. Korzystne miejsce wysiadania. Dalsza jazda jest nieopłacalna z powodu wkrótce następującego nieprzejezdnego jazu i jeziora zaporowego.

Na tym odcinku brak.Wodowskaz pomocniczy znajdziemy powyżej starego mostu, głęboko poniżej jest widoczny z mostu w wąwozie spadek. Jego cofka może być użyta do określenia stanu wody. Stan niski około 1 m , średni to 2-5 m , powyżej 5m stan wysoki. Zapewniony przez elektrownię minimalny przepływ wody nie wystarcza do płynięcia w Schynschlucht.

Jadąc do Sils skręcić w lewo za Solisbrucke z głównej drogi w kierunku Alvaschein/Obervaz. Za pierwszym zakrętem w prawo po około 200 m skręcić w lewo w leśną drogę ( dobre miejsce do parkowania).Z tej drogi można kajaki znieść wygodnie do rzeki, gdzie w spokojnej wodzie znajdziemy miejsce do wsiadania.

Ciężko zblokowana katarakta (WWIV-V) przy ujściu bocznego strumienia z prawej . Można obnieść po prawej. Potem przeważnie lekko zblokowana niezbyt trudna WW III.

Po krótkim wąskim wąwozie z trudna i zblokowana WW w lewym zakręcie następuje trudny spadek skalny . Należy w porę się zatrzymać i obejrzeć. Ewentualne obnoszenie po lewej.

Szeroki stopień przy żwirowni należy koniecznie obejrzeć miejsce to dość często się zmienia. Ewentualne obnoszenie po lewej.

Most przy elektrowni Nisellas. Poniżej znajduje się 2 m wysoki jaz który można po lewej spłynąć przepławka ( schodami) dla ryb. Zaleca się jednak już powyżej jazu wysiadać po prawej, jako ze później, już po dopływie wody z elektrowni mamy jeszcze jeden dość niski ale ze względu na silny odwój niebezpieczny jaz. I chociaż jest on do spłynięcia to ze względu na okalający mur wysiadanie jest bardzo utrudnione.

My zaczynaliśmy na Landwaser jakieś 300 m powyżej mostu drogowego na szosie biegnącej w kierunku Filisur.Od parkingu przy szosie można podjechać jeszcze jakieś 300 m leśną droga w górę rzeki. Do Albuli mamy nieco ponad kilometr żywego górskiego potoku o trudności nie przekraczającej WW III.

Dopływając do mostu w Surava można zatrzymać się za nim po lewej stronie, gdzie idąc czerwonym szlakiem w kierunku Tiefencastel, możemy obejrzeć cały wąwóz. Zajmuje to około 1/2 godziny w jedna stronę, ale nie jest to jednak moim zdaniem niezbędne.

W całym wąwozie mamy kilka spadków o wzrastającej trudności, wszędzie jest jednak dość miejsca aby przybić do brzegu i dokonać wcześniejszego rozpoznania.

Szczególnie efektowny jest ostatni silnie przewężony spadek kończący się silnym odwojem – przy tym stanie wody dobre WW III+.

Płynięcie kończymy zaraz za wąwozem przy pierwszym drewnianym mostem po prawej stronie, dokąd można dojechać wąską asfaltową drogą od ronda na północnym końcu Tiefencastel.Dojazd do następnego mostu w Tiefencastel jest utrudniony, a potem rzeka wpływa do centrum miejscowości.

Chociaż odcinek w centrum jest bardzo efektowny, to jednak obudowane brzegi rzeki uniemożliwiają wyjście co jest niezbędne ze względu na następujący zaraz potem nieprzejezdny jaz.

Mimo,że było po obfitych deszczach (o czym świadczy chociażby kolor wody) koryto było wypełnione w niewielkiej części.

Początek odcinka to piękne widoki i jeszcze spokojna woda.

Potem na oglądanie widoków pozostaje mało czasu, rzeka odbiera nie tylko widoki ale i powietrze. Najtrudniejsze miejsce przy dobrym stanie wody osiąga WW V, ale da je się także obnieść.

Najwieksze wrażenie robią ściany skalne wznoszące się nawet do 100m.