JIZERA

Wiosną (kwiecień ,maj)w okresie topnienia śniegu.Na skutek odlesienia czesci Izerskich gór po opadach deszczu rzeka szybko przybiera , ale tez bardzo szybko opada.Wskazania wodowskazu w Żeleznym Brodzie mogą być zawyżone w przypadku spuszczania wody z zapory Jozefów dul na Kamienicy Tanwaldzkiej

W swym najwyższym odcinku do ujścia Jizerky II, płynie spokojnie na granicznym płaskowyżu.

Po ujściu Jizerki II rzeka staje się coraz trudniejsza tworząc kamieniste spady z wąskimi przejściami wymagające wcześniejszego rozpoznania. Odcinek ten dostępny jest tylko dla bardzo doświadczonych kajakarzy przy niskiej lub co najwyżej średniej wodzie. Kulminacja tego odcinka jest wodospad przy fabryce CUTSIN w Korenovie. Za nim aż do Myta trudności stopniowo maleją.

Kilkaset metrów przed Mytem zamontowana jest kamera „on line” na której możemy obejrzeć aktualny stan Jizery.
Tradycyjny punkt startu znajduje się przy moście nieopodal stacji benzynowej Na Mycie, zaraz za ujściem Mumlavy. Mumlava jest w swym dolnym 2 km odcinku bardzo trudną rzeką (WW IV -V) a płynięcie po niej jest teoretycznie zabronione. Niemniej możemy znaleźć w internecie zdjęcia i opisy płynięcia nie tylko jej dolnego odcinka ale i słynnych „Mumlavskich wodospadów” powyżej Harrachova.

Za mostem, mamy niecały kilometr szybkiej ale niezbyt trudnej rzeki. Trzeba jednak zachować czujność, gdyż dość nieoczekiwanie wyłania się Ostrov Hruzy (po polsku wyspa grozy), a trudności gwałtownie rosną. Standardowo zatrzymujemy się po prawej, ale w zależności od stanu wody sytuacja i wybór optymalnej drogi płynięcia się zmienia.
Dlatego lepiej obejrzeć Ostrov Hruzy jeszcze przed rozpoczęciem płynięcia i za wczasu ustalić miejsce zatrzymania.
Mamy bowiem do wyboru 3 drogi…

Można płynąć po prawej,ale tam przy prawym brzegu znajduje się niebezpieczny syfon. Dokładny opis i zdjęcia tego miejsca znajdziemy na www.raft.cz
Można tez płynąć środkowym nurtem,ale ta droga szczególnie w jej środkowym fragmencie jest trudna do zaasekurowania. Przy połączeniu ramion za wyspą mamy dodatkowo wysoki slap z silnym walcem, który potrafi nawet wywrócić ponton.

Na koniec można płynąc najbardziej po lewej „drogą emerytów” pozwalająca ominąć spory fragment najtrudniejszego środkowego odcinka, ale otwiera się ona w całości tylko przy odpowiednio dużej ilości wody.

Pierwsze 200 m jest jeszcze ostre ale potem rzeka nieco się uspakaja i nie mamy więcej jak WW III+. Nie oznacza to jednak ze nie jest ciekawie. Mamy na przemian długie szachownice gdzie rzeka rozlewa się szerzej oraz naturalne progi i slapy w miejscach zwężeń. Czasami trafiają się też zwalone drzewa, ale rzadko kiedy przegradzają cały nurt.

Ten najciekawszy odcinek, o wybitnych walorach szkoleniowych kończy się jazem – zjeżdżalnia w Wilemov. Zjazd jest naprawdę atrakcyjny, ale przy wyższej wodzie należy uważać na silny odwój.

Za jazem mamy krótki kamienisty wąwóz zakończony slapem po zakręcie w prawo, ale jest on intersujacy tylko przy wyższych stanach gdyż część wody zabierana jest na jazie. Rzeka na przemian rozlewa sie i zwęża ale generalnie jest coraz łatwiej. W lesie za ujściem Husnego Potoku a przed Jabloncem mamy jeszcze jeden wysoki jaz dający się spłynąć, choć jak zwykle przy wyższej wodzie trzeba uważać na odwoje.

Z ciekawych fragmentów Jizery mamy jeszcze słynny odcinek „Regirovky” w okolicy Podspalov. Z opisów i zdjęć wygląda dość zachęcająco, ale nie mam żadnej wiedzy na temat szczegółów i faktycznej możliwości płynięcia.
Znajduje się on niedaleko ujścia Kamienicy, więc może warto będąc w tej okolicy znaleźć chwilę czasu…