Opis wg www.kajaktour.de
Koritnica to piękna malownicza rzeczka w północno-zachodniej Słowenii. Charakterystyczne dla Koritnicy są imponujące wąwozy i ściany skalne, lśniący biały wapień, krystalicznie czysta, lekko turkusowa woda, bujna zieleń na brzegach, a także lekkie do umiarkowanie ciężkich zblokowania z bystrym nurtem . Szczegółowe informacje na temat dojazdu , obiektów kempingowych i opłat podano przy opisie Soca . |
Na zdjęciu obok widok z twierdzy Kluze na punkt wejścia (głęboko na dole zdjęcia). |
Źródła Koritnicy znajdują się w Alpach Julijskich na wysokości ok. 1500 m poniżej góry Mangert. Ponieważ roztopiona woda gromadzi się w jaskiniach krasowych i jest ponownie uwalniana równomiernie choć z pewnym opóźnieniem, Koritnica jest często spływalna przez cały rok. Dopiero w środku lata, po dłuższych okresach suszy, ilość wody może już nie być wystarczająca. Po opadach deszczu poziom wody ponownie podnosi się bardzo szybko, przynajmniej na krótki czas. Poniżej poziomy referencyjne wody wg. stanu na czerwiec 2018. |
Minimalna woda | Niska woda | Średnia woda | Wysoka woda |
5,5 m3/s | 8m3/s | 13m3/s | 22m3/s |
Aktualny poziom Koritnicy można znaleźć w Internecie tutaj . Zgodnie z obowiązującymi przepisami spływanie jest dozwolone z Twierdzy Kluze tylko w okresie od 15 marca do 31 października w godzinach od 9:00 do 18:00 (stan aktualny na maj 2019). |
Odcinek | twierdza Kluze – ujście do Soca |
Długość i trudność: | 5 km WW II-III (+) |
Km wg DKV | km 13 – km 18 |
Spływalność | do czerwca często także później |
Opis z Czerwiec 2018 – Jadąc od strony Bovec, parking (> N 46° 21′ 32.5”, E 13° 35′ 23.0”) dla wjazdu znajduje się 200 m przed fortecą Kluze. Ponieważ pojazdy z przyczepami rozładowują swoje łodzie na parkingu, w głównym sezonie samochody mogą być parkowane także na parkingu powyższej twierdzy . W niewielkiej odległości od twierdzy z parkingu dla kajakarzy rozpościera się piękny widok na głęboką rzekę i punkt wejścia (patrz obrazek powyżej). Z tego parkingu kajaki trzeba znieść stromą ścieżką z wysokości 80 metrów do rzeki. Jeśli chcesz zobaczyć wąwóz przed startem, obejrzeć przeszkody z drzew, tuż przed końcem ścieżki możesz skręć w prawo i tu po 80 m dojdziesz na prawy brzeg wąwozu. Po rozpoczęciu płynięcia jest niewiele czasu na rozgrzewkę. Następujący zaraz prawostronny łuk rzeki już zapewnia szybki przepływ z umiarkowanie silną blokadą i rosnącym spadkiem (WW III). Stosunkowo spokojny, ale niezbyt duży obszar wody powrotnej za charakterystycznym dużym głazem na lewym brzegu na końcu prawego łuku rzeki daje możliwość chwilowego zatrzymania się przed kanionem. Następnie koryto zwęża się i silnym i stromym przypływem (patrz zdjęcie poniżej; WW III +) schodzi do nagle pojawiającego się teraz po ok. 100 m wąskiego niskiego przełomu. |
![]() |
O ile trzymasz się głównego nurtu lekko z prawej strony i kontrolujesz kierunek w przypadku nagłego kontaktu z kamieniami wpłyniecie do wąwozu (patrz zdjęcie powyżej) nie jest aż tak trudne. Natomiast miej więcej w połowie spadku po lewej , przy niższych poziomach wody, pokazuje się mały stopień. |
![]() |
W wąwozie (obrazek powyżej), który miejscami jest szeroki tylko na półtora metra, należy zwrócić uwagę na miejsca tłoczącej się wody i małe wiry przy pionowych ścianach skalnych. Ale trudności szybko ustępują. |
W dalszym biegu pojawia się również wodowskaz. Jest to sztucznie utworzony stopień z częściowo ostrymi głazami (patrz zdjęcie poniżej, tutaj przy niskiej wodzie). Pięknym jęzorem rzeki można teraz podobno spływać po lewej stronie (informacje z czerwca 2019 r.). |
![]() |
Wszystkie zdjęcia po prawej i poniżej zrobiono przy średniej wodzie. . |
Spadek po lewej stronie , który można trochę ominąć z prawej , jest pierwszym charakterystycznym miejscem sygnalizującym wzrost trudności (patrz zdjęcie poniżej). |
![]() |
Mamy teraz ładne zblokowania , zatory, małe wiry – wszystko w wąskim korycie rzeki i pięknym krajobrazie. |
W przeszłości głaz leżący w głównym nurcie (patrz zdjęcie po prawej) można było ominąć tylko z prawej strony wąskim, ukośnym przejściem. Teraz, w zależności od poziomu wody, zwykle łatwiej jest płynąć na lewo od głazu. |
Potem rzeka znowu tworzy zróżnicowaną białą wodę (WW II-III ). Jeśli nocujesz się na kempingu Liza, możesz zakończyć płyniecie 500 m przed ujściem do Socy na prawym brzegu. Do kempingu prowadzi ścieżka. Jednak zazwyczaj płynie się aż do ujścia do Socy. Bezpośrednio przed ujściem trudności ponownie zwiększają się do WW III+ na długości 50 m (patrz zdjęcie poniżej). Tutaj Koritnica spływa kataraktą o stromym nachyleniu, stopniach i dużych walcach . Płyniecie zwykle odbywa się przy wnikliwej obserwacji wielu zainteresowanych widzów! |
![]() |
Z reguły etap kończy się na żwirowym nasypie tuż przy ujściu (> N 46° 19′ 49.0”, E 13° 34′ 31.0”) a sprzęt przenoszony jest do kempingu powyżej. Możliwe jest również kontynuowanie płynięcia po Socy . Uwaga: Wszystkie informacje pochodzą z ostatniej wizyty 24 czerwca 2018 r. i pochodzą od Mathiasa Dieckmanna. Wszystko było spływalne. Zdjęcia nr 1, 5 i 11 były zrobione pomiędzy 15 i 18 czerwca 2008 r przy średnim stanie wody. Wszystkie pozostałe zdjęcia mają również kilka lat, ale pokazują podobny średni stan wody, wyjątek stanowi zdjęcie progu z wodowskazem które wykonano przy niskim stanie. |