płynie przez zalesioną dolinę o zmiennej szerokości. Rzeka na tym odcinku nie jest ani specjalnie urokliwa ani specjalnie trudna.Niezła na rozpływanie i nic poza tym
Tara ma swoje źródła na wysokości 2500 m w masywie górskim w pobliżu granicy z Albanią i płynie dalej , głównie w kierunku północno-zachodnim do granicy z Bośnią i Hercegowiną. Na odcinku do miasteczka i Mojkovac Tara płynie najpierw przez lasy i łąki w dość szerokiej dolinie.Środkowa Tara nie jest tak malownicza jak na odcinku Wielkiego Kanionu.
Odcinek
Sjerogoste – Mojkovac
Długość i trudność:
7 km WW II/III(+)
Km wg DKV
km 45 – km 52
Spływalność
do czerwca
Rzeka pomiędzy miasteczkami Kolasin (DKV-30 km) i Mojkovac (DKV-km 54) płynie przez zalesioną dolinę o zmiennej szerokości. Obecność ruchliwej i szerokiej drogi E 65 nie zakłóca przyjemności płynięcia.Niestety, wątpliwą ozdobą są (na szczęście nieliczne) wraki samochodów na brzegu rzeki.Według Przewodnika DKV po Europie Południowo-Wschodniej trudności techniczne z Kolasina na pierwszych 19 km, tylko WW II. Kolejnych 5 km do Mojkovaca ma trudności do WW III. Nasze płyniecie zostało ograniczone (nie tylko ze względu na bardzo złą pogodę w tym dniu) tylko do ostatnich kilku kilometrów środkowej Tary. Nie wykluczone że warto na tym odcinku, zaczynać płyniecie już w pobliżu Kolasina.Miejsce wejścia było koło Sjerogoste. Tutaj przy zboczu góry przy drodze E-65 mamy mały kamieniołom lub być może osuwisko skalne, naprzeciw częściowo zarośniętej drogi. Sprzęt niesiemy 50 m po tej drodze, a potem trzeba kajaki przez ostatnie 20 m dość trudno przeciągać przez przez gęsty las, aż do brzegu.
Typowe dla tego odcinka są krótkie, łatwe odcinki przerywane raz po raz trudniejszymi przejściami. Przejścia są z reguły zablokowane w niewielkim stopniu , ale zdarzają się także większe bloki skalne. Czasami występują niewielkie stopnie z małymi odwojami. Wszystko jest jednak czytelne z wody.Najtrudniejsze miejsca można w razie potrzeby zawsze ominąć.
Płynięcie zakończyliśmy 2,5 km za centrum Mojkovaca, w miejscu gdzie zalesiona dolina rozszerza się i przechodzi w wielką równinę Mojkovac. Tutaj jest od strony rzeki duży parking z małym kioskiem serwującym posiłki. Do parkingu prowadzi ścieżka (> N 42 ° 56 „22”E 19 ° 34 ’37” ) z łąki przy rzece. Dzika woda pojawiają się jeszcze na krótko, warto być może płynąc aż do końca willowej dzielnicy gdzie na skraju trasy wylotowej mamy wygodne miejsce wysiadania na małej drodze, 300 m od mostu drogowego na Tarze (np.> N 42 ° 57 „15” E 19 ° 34 „36”).
Uwaga: Wszystkie zdjęcia i informacje pochodzą z Maja 2007 roku. Dzień był szary i deszczowy a poziom był znacznie wyższy od średniego.Wszystko było spływalne. Ocena trudności technicznych dotyczą średniego poziomu wody.
