TAVIGNANO

to druga co do wielkości rzeka na Korsyce po Golo.W dolnym odcinku tworzy piękny i zróżnicowany wąwóz o średniej trudności – idealny na pierwszy dzień pobytu.

Opis wg www.kajaktour.de

Tavignano to druga co do wielkości rzeka na Korsyce po Golo. Źródła ma w jeziorze Nino na wysokości 2000 m n.p.m., przepływa przez piękne wąwozy Gorges du Tavignano, do których można dotrzeć tylko szlakami turystycznymi, okrąża tajemniczą stolicę wyspy Corte ,potem zasila się wodami  Ristonicy i 15 km dalej wodami  Vecchio . Po kolejnych 40 km Tavignano dociera do wschodniego wybrzeża Korsyki.

Ponieważ ilość wody przed ujściem  Vecchio jest często niewystarczająca, najczęściej pływa się od ujścia tej rzeki

Wiosną co kilka dni na stronie http //: perso.wanadoo.fr pojawia się informacja o aktualnym  poziomie wody, a tym samym o możliwości pływania po innych korsykańskich rzekach .

Najlepsze Kempingi  dla pływania rzek  na Korsyce  to  Campita (> N 42 ° 23 ’34’ ’, E 09 ° 10′ 33 ” ) między Ponte Leccia i Corte, ok. 1,5 km na zachód od Francardo to dogodnie położony kemping do pływania po korsykańskich rzekach . W samym Tavignano znajdują się dwa mniejsze kempingi (> N 42 ° 12 ’41’ ’, E 09 ° 19′ 06 ” i> N 42 ° 12 ’30’ ’, E 09 ° 20′ 43 ” ) 4 i 1 Kilometry przed jazem wymienionym poniżej.

OdcinekSixt – Samoens
Długość i trudność 7 km WW II-III (IV?)
Kilometraż wg DKV10,7 km – 17,7 km
Spływalność do lipca , czasami w sierpniu

Jeżeli chce się płynąć ten odcinek najlepiej poprosić o pozwolenie przejazdu nad rzek  właścicieli  jednego  z dwóch  wcześniej  wymienionych kempingów . Dojazd  do następującego  potem jazu  (patrz zdjęcie poniżej) nie jest możliwy  z drogi T 50.

Jaz można obniesc  przez przepławkę dla ryb. Bardzo rzadko na schodach  przepławki jest wystarczajaca ilośc wody do splyniecia.

Na kolejnych kilometrach trudności stale choć powoli  rosną  (patrz zdjęcia poniżej).

Następuje ciągła zmiana charakteru odcinków rzeki z bardziej otwartych na wąskie, a czasem bardzo wąskie. Stopnie zablokowania i  zakręty gdzie nurt wrzuca na ściany skalne   stają się coraz trudniejsze, a czasem mało czytelne. Niemniej jednak przy dobrym poziomie wody – i oczywiście przy odpowiednich umiejętnościach – w zasadzie  wszystko można rozpoznać z kajaka.

Szary, nieco ponury,  wąwóz po trzech czwartych trasy (patrz zdjęcie poniżej) nie jest już w zasadzie tak trudny, jak poprzednie przejścia.

Bezpośrednio  za   drugim dużym i wysokim mostem drogi T 50, gdzie  przechodzi ona z  powrotem na lewą stronę rzeki, można zakończyć płyniecie  po prawej stronie i przenieść sprzęt na drogę małą ścieżką. Po przeciwnej stronie drogi  znajduje się mały parking (> N 42° 10′ 58”, E 09° 23′ 12”).

Mój komentarz  :   wkrótce….