Rzeka górska
Ujście do Łaby
Opis wg. www.raft.cz
Vltava (Wełtawa) ma swoje źródła na Sumavie w pobliżu Czarnej Góry na wysokości 1172 m.n.p.m. Vltava jest druga co do wielkości rzeką Czech i ma najdłuższy bieg w granicach tego kraju ( 430 km). Od źródeł w Sumavie płynie w kierunku południowo wschodnim, a za Vyssim Brodem skręca na północ i ten kierunek utrzymuje aż do ujścia do Łaby koło Mełnika na wysokości 155 m.n.p.m.
Górny odcinek aż do Borova Lada ma charakter potoku o szybkim prądzie i dużym spadku. Niestety jako że jest to teren w PN Sumava płyniecie jest zabronione.Dalej do zapory nad Lipnem rzeka meandruje a jedyna przeszkoda są zwalone drzewa. mamy tez ograniczenia dotyczące czasu płynięcia i ilości lodzi na odcinku. Pod Lipnem mamy odcinek , który przy puszczeniu odpowiedniej ilości wody jest najtrudniejszym odcinkiem wody górskiej w Czechach. Najtrudniejsze miejsca górnego łatwiejszego fragmentu to „Vanuv skok ” ( WW VI-) , „Żelezniak „ (WW III+) oraz kończąca ten fragment „Loucovicka kaskada” ( WW IV). Dolny najtrudniejszy fragment rozpoczynają słynne „Vrata” (WW IV+) , dalej mamy „Skviru” ( WW V+) , „Schody” (WW V) i na sam koniec „Certove Steny” ( WW IV+).
Poniżej zapory Lipno II od Vyssiego Brodu rzeka płynie przez Krumlovską Vrchowiną i jest już tylko umiarkowanie trudna.Od Czeskich Budziejowic Vltava jest rzeka nizinną.
Odcinek |
Km rzeki |
Spadek |
Trudność |
|
górny |
Kvilda – Borová Lada |
424.3 – 416.6 |
7,0 ‰ |
WW I-II |
Borová Lada – Horní Vltavice |
416.4 – 403.0 |
6,0‰ |
WW I |
|
Horní Vltavice – Lenora |
403.0 – 396.3 |
4,0‰ |
ZWC+ |
|
środkowy |
Lenora – Soumarský most |
396.3 – 389.8 |
6,1‰ |
ZWC |
Soumarský most – Nová Pec |
389.3 – 363.7 |
1,2‰ |
ZWB |
|
Nová Pec – hráz Lipno I |
363.7 – 329.5 |
0,0‰ |
ZWA |
|
hráz Lipno I – Loučovice |
329.5 – 322.0 |
15,0‰ |
WW III – IV |
|
Loučovice – hráz Lipno II |
322.0 – 318.7 |
40,0‰ |
WW IV – V+ |
|
dolny |
Vyssi Brod – C.Budejovice |
318.7 – 240.0 |
1,8 ‰ |
WW I- ZW |
C.Budejovice – ústí do Labe |
240.0 – 0.0 |
0,5‰ |
ZWB |
KILOMETRAŻ
329.5km | ![]() ![]() ![]() |
329,4km | ![]() ![]() |
329,2km | Stacja kolejowa Lipno po lewej + 50 m „Váňův skok” WW IV , |
328,9km | ![]() ![]() |
328,2km | ruiny mostu kolejowego , walec WW IV „Železňák“, przechodzi w bystrze WW III, po lewej zakład przemysłowy |
327,5km | ![]() |
327,2km | ![]() |
327,0km | krótkie bystrze WW III pomiędzy jeziorami (200 m) |
326,1km | ![]() ![]() |
325,9km | ![]() ![]() |
325,5km | po prawej, koniec odcinka ![]() |
325,4km | ![]() ![]() ![]() |
324,5km | ![]() |
324,2km | „Čertova stěna”, bystrze WW IV |
323,9km | ![]() |
321,7km | po lewej stacja kolejowa Čertova stěna , trudności spadają do WW III – II, ale cały czas trzeba uważać na zwalone drzewa.![]() |
320,7km | koniec bystrzy początek spiętrzenia Lipno II |
319,1 km | ![]() ![]() ![]() |


Sam ” Żeleźniak” nie jest aż tak trudny, mamy co prawda dość wysokie fale i spadki ale jest szeroko i wybór drogi nie sprawia kłopotu, czyli w sumie góra WW III+.

Bystrze kończy się za mostkiem dla pieszych , wpływamy na jezioro zaporowe.

Dalej mamy około 1,5 km względnie spokojnej wody. Za mostem drogowym w Loučovicach mamy nieprzyjemny jaz z silnym i regularnym odwojem podzielony betonowymi ostrogami których niestety nie widać z korony jazu. Trzeba sie dobrze rozpędzić i wszystko jest w porządku pod warunkiem że nie trafimy na ostrogę. Kto nie lubi takiego ryzyka najwygodniej przeniesie jaz po lewej stronie.

Po 500m mamy kładkę dla pieszych a po lewej budynki papierni co sygnalizuje że zbliżamy się do Loučovickiej kaskady. Wielkiej filozofii tam nie ma im bardziej po lewej tym trudniej , przy prawego brzegu to prawie „droga emerytów”.

Jeżeli jednak wybierzemy lewa stronę to mamy okazje zmierzyć się z potężnymi falami, na których utrzymanie równowagi wcale nie jest łatwe. Jeżeli nawet zdarz się wywrotka to już za chwile mamy spokojna wodę na której można się wyłapać albo wstać eskimoską.

Zaraz za kaskadą a przed widocznymi budynkami kolejnej zapory, mamy po prawej stronie koniec I odcinka. Następny II zaczyna się za słynnym „oknem”.

O ile na górnym odcinku miejsca trudniejsze sa przeplatane łatwiejszymi odcinkami, o tyle za oknem nie tylko trudności rosną co najmniej o stopień i praktycznie nie ma ani chwili wytchnienia. Ten odcinek to ciągłe WW IV z miejscami WW V. Pierwsze spłyniecie winniśmy odbyć w towarzystwie kogoś, kto dobrze zna ten odcinek, ale i tak musimy liczyć przede wszystkim na siebie.Umiejętność pewnego wstawania eskimoska w każdych warunkach jest niezbędna albowiem szybkie wyłapanie się po wywrotce jest praktycznie możliwe .W najlepszym wypadku oznacza to liczne obicia i siniaki.
Zanim się zdecydujemy na płyniecie tego odcinka trzeba go obejrzeć, co najłatwiej zrobić ze szlaku pieszego biegnącego po lewej stronie rzeki

Najtrudniejsze miejsce tego odcinka to tzw. „skvira” zwana tez „krwawą ruką”. Ze względu na niebezpieczny charakter ta kaskada bywa z reguły obnoszona nawet przez bardzo doświadczonych kajakarzy.

Kulminacyjnym miejscem tego odcinka sa słynne „Diabelskie schody” kilkusetmetrowy odcinek dużych spadków z licznymi i mocnymi odwojami potrafiącymi zatrzymać nawet bardzo wyporny kajak.

Za schodami rzeka stopniowo się uspokaja, ale cały czas trzeba uważać na sterczące w nurcie drzewa. Najlepsze miejsce zakończenia to łąka przy stacji Čertova stěna. Komu jeszcze mało może najbliższym pociągiem zabrać się na górę z kajakiem aż do jazu zapory Lipno I.

Reasumując Veltawa na odcinku pomiędzy zaporami Lipno to naprawdę rzeka z „górnej półki” . Pierwszy odcinek mimo sporych trudności jest jednak w miarę bezpieczny i dostępny nawet dla średnio – zaawansowanych kajakarzy.
Odcinek dolny za oknem to trasa tylko dla najlepszych. Wyjazd na Lipno polecam jednak serdecznie każdemu niezależnie od jego umiejętności. Jeżeli mamy raft to pierwszy odcinek przy odpowiednim doborze załogi gwarantuje pyszna zabawę , drugi stanowi spore wyzwanie.